"Żona plantatora herbaty" Dinah Jefferies (48)

Każdy z nas ma tajemnicę, skrywaną tak głęboko, że na myśl o tym, iż mogłaby wyjść na jaw drżymy ze strachu. Coś, co kiedyś zrobiliśmy, do czego zostaliśmy zmuszeni zbiegiem okoliczności lub bez zastanowienia przystaliśmy na czyjś pomysł. Tak właśnie stało się w przypadku głównej bohaterki książki, o której dziś piszę. Kiedy usłyszałam o Żonie plantatora herbaty, ujrzałam jej śliczną okładkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać!

Jest to druga powieść Dinah Jefferies, urodzonej w Malezji, wychowanej w Wielkiej Brytanii autorki, której życie prywatne bardzo wpłynęło na jej twórczość. Ale więcej zdradzić nie mogę, byłby to spojler :)

Książka przenosi nas na drugą co do wielkości wyspę leżącą na Oceanie Indyjskim, Cejlon. Lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku są czasem zmian społecznych na tej wyspie - robotnicy zaczynają walczyć o swoje prawa. Te wydarzenia są tłem omawianej przeze mnie powieści historycznej. Dziewiętnastoletnia Gwendolyn Hooper przybywa na wyspę, żeby wieść szczęśliwe życie na plantacji razem z nowym mężem, Laurencem. Jest pełna obaw oraz tęsknoty za rodzinnym domem w Angli, na dodatek odkrywa tajemniczy grób dziecka, ubranka. Historia jest opowiedziana z jej punktu widzenia.

Najsilniejszą stroną książki są barwne opisy otaczającej plantację przyrody, roślin oraz zwierząt znajdujących się na wyspie. Dzięki nim przeniosłam się w czasie na wyspę, na której dzieje się akcja. Dinah Jefferies opowiada nam o tym, jak życie może stać się udręką przez skrywany sekret, ciągle obecny w myślach dziewczyny, nie pozwalający spać, myśleć, normalnie funkcjonować. Pokazuje, jakiego spustoszenia może dokonać poczucie winy, kiedy nie można podzielić się z nikim tym, co się czuje.

"Wielokrotnie siadała przed lustrem i wpatrzona w swoje odbicie powtarzała uparcie to jedno, największe kłamstwo. Wbijała je sobie do głowy, konsekwentnie, póki jej twarz nie przybrała pożądanego wyrazu."

Kreacje bohaterów są bardzo wiarygodne, najbardziej spodobała mi się Naveena - służąca Hooperów, która poświęciła rodzinie całe swoje życie. Powieść jest podzielona na cztery części, każda z nich to kilkuletni skok w czasie.

Muszę również pochwalić wydanie - okładka oczarowała mnie od pierwszego spojrzenia, najpiękniejszy jest fragment nieba, który zawiera w sobie wszystkie moje ulubione kolory! Ponadto wydanie jest o centymetr szersze i wyższe od tradycyjnych, dzięki czemu książkę czytało się bardzo przyjemnie. Wciągnęła mnie od pierwszych stron i nie mogłam się od niej oderwać. Niestety, ma również kilka wad, o których nie sposób nie wspomnieć. Znalazłam literówki w imieniu głównej bohaterki, brakującą kropkę czy spację. Również niektóre z dialogów między Gwen a jej mężem wydawały mi się trochę sztuczne.

Żona plantatora herbaty to idealna pozycja na wakacje - na leżak, plażę, czy urlopowy odpoczynek w domu. Przenosi nas na malowniczą wyspę w pierwszej połowie XX wieku, oraz pozwala towarzyszyć Gwen, która stara się, by jej sekret nigdy nie wyszedł na jaw, a także próbuje odkryć tajemnicę swojego męża. Język jest bardzo przyjemny, ta lekka powieść historyczna spodoba się każdej kobiecie. Ocenię ją wysoko, ponieważ pomijając wady o których wspomniałam, historia Gwen porwała mnie.

ocena: 5/6 (Powyżej Oczekiwań)

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu HarperCollins Polska.

     

Żona plantatora herbaty Dinah Jefferies, tytuł oryginału: The Tea Planter's Wife, tłumaczenie: Hanna Hessenmuller, wydawnictwo Harper Collins Polska 2016, 477 stron, 1/1