"Mroczniejszy odcień magii" V. E. Schwab (67)

Informacje znajdujące się na okładce przyciągają wzrok. Informują o tym, że Zachód zaczytywał się w tej powieści. Spodziewałam się czegoś naprawdę wielkiego. Mój zapał ostudziły pozytywne, ale bez zbędnych zachwytów recenzje polskiej blogosfery. Okazuje się, że nie tak łatwo zadowolić Polaków, a nasze gusta odbiegają od brytyjskich.

Kell jest jednym z dwóch ludzi, którzy mogą przemieszczać się między alternatywnymi Londynami. Jego hobby, czyli przenoszenie przedmiotów między światami jest zakazane i prowadzi go do zastawionej pułapki.

Jedyną rzeczą, jaka podobała mi się w tej książce jest świat przedstawiony, chociaż czasem jego opisy zwyczajnie mnie nudziły. Cztery alternatywne miasta, każde inne. Szary Londyn - pozbawiony magii, Czerwony - w równowadze, Biały - tyranizowany przez rodzeństwo, oraz najbardziej tajemniczy, Czarny. Drzwi do tego ostatniego zostały zamknięte. Dobry pomysł, z którego mogła powstać świetna powieść. Niestety, otrzymujemy jedynie Mroczniejszy odcień magii.

"Pragnęła wolności. I przygody. I mogła za to umrzeć. Chciała tylko, żeby umieranie tak bardzo nie bolało."

Główny bohater, czyli Kell, jest członkiem rodziny królewskiej z Czerwonego Londynu. Oczywiście nie byłaby to powieść fantastyczna, gdyby król i królowa byli jego biologicznymi rodzicami... Tyle razy miałam do czynienia z sierotami jako głównymi bohaterami powieści, ze trochę mi się to już przejadło. Zaczyna to być chyba wyznacznikiem tego gatunku. Drugą bohaterką, wokół której skupia się akcja jest Lila Bard - złodziejka z Szarego Londynu. Ta postać podoba mi się o wiele bardziej od Kella. Chwała Bogu, że wątek miłosny (przecież przyjaźń damsko męska nie istnieje), nie jest przewodnim bo... pewnie wtedy mieszałabym tę powieść z błotem, a tak tylko trochę narzekam.

Na początku brakowało mi charakterystycznej (jeśli już jesteśmy przy szablonach) walki o losy całego świata, którego istnieniu zagraża zło. Niestety kiedy coś na ten kształt zaczęło się dziać, zupełnie mi to nie wystarczyło. Zbyt przewidywalna akcja oraz niezniszczalność bohaterów (kilka razy byli o włos od śmierci) bardzo mnie rozczarowały.

"Sprytni zawsze byli bardziej niebezpieczni niż źli."

Niesmak neutralizuje bardzo ładne wydanie i grafiki w środku, mapy Londynu. Na początku myślałam, że okładka przedstawia dwa kółka i łączący je dziób. Dopiero, kiedy trzymałam książkę w ręku, zauważyłam, że dziób jest Kellem, przeskakującym z jednego miasta do drugiego. Ale żeby nie było, że się nie przyczepię (to chyba PMS, wybaczcie): po przeczytaniu w mojej głowie pojawiło się pytanie. Dlaczego na okładce Kell skacze z Czarnego do Czerwonego Londynu, jeśli: 1. Z Czarnego nie można wyjść, 2. można przemieszczać się w ustalonej kolejności, a między Czerwonym a Czarnym Londynem leży jeszcze Biały. Pewnie taka kolorystyka spodobała się grafikom, a to, że nie jest zgodna z treścią książki to szczegół...

Ponarzekałam, teraz czas na podsumowanie. To wcale nie tak, że powieść mi się nie podobała. Stanowiła przyjemną rozrywkę ale nie odważę się porównać jej do Szklanego Tronu czy Prawdodziejki. Myślę, że młodsi czytelnicy, o ile nie będą mieli zbyt dużych oczekiwań, pozytywnie odbiorą tę książkę. Szkoda, że taki ciekawy pomysł został zmarnowany niedopracowanym bohaterem, nudnymi opisami i szablonowością.

ocena: 3+/6 (Nędzny +)

Mroczniejszy odcień magii V. E. Schwab, tytuł oryginału: A Darker Shade of Magic, przełożyła Ewa Wojtczak, wyd.Zysk i S-ka 2016, 405 stron, 1/3