"Życie pasterza" James Rebanks (113)

Każdego dnia jesteśmy atakowani bestsellerami, co druga okładka obiecuje niezapomnianą lekturę, książkę, którą pokochały miliony ludzi. Już dawno przestałam zwracać uwagę na te napisy. Nawet, jeśli dana lektura trafiła do serc tysięcy, nie gwarantuje to wcale, że spodoba się akurat mi czy Tobie. Dziś piszę o Najbardziej zaskakującym wydarzeniu literackim ostatnich lat. Bestsellerze New York Timesa. Międzynarodowym Fenomenie. W tym przypadku wszystko się zgadza. 

Czekała na mnie

W czerwcu poszłam do biblioteki. Według regulaminu w każdej z filii można wypożyczyć trzy książki. Robiłam zapasy na wakacje, ale w tej konkretnej miałam na liście jedynie dwa tytuły. Trzeci na mnie czekał, chociaż wchodząc do biblioteki nie byłam tego świadoma. Było to właśnie Życie pasterza. Opowieść z Krainy Jezior.

"Urlop wypoczynkowy był według dziadka nowoczesną fanaberią, a pomysł, żeby wspinać się na wzgórze tylko po to, żeby się na nie wspiąć, uznawał za lżejszą odmianę obłędu."

James Rebanks hoduje owce rasy Herdwick na górzystych terenach Krainy Jezior w Wielkiej Brytanii. Czy taki na pierwszy rzut oka prosty hodowca, ma coś ciekawego do powiedzenia? Tak. Nawet więcej niż niektórzy, okrzyknięci mianem wielkich myślicieli. Bo jego mądrość pochodzi z życia, tego, co przeżył, a nie jest jedynie skutkiem wielogodzinnego szukania ukrytego sensu egzystencji.

Przewaga życia nad fikcją

Autor dzieli swoje opowieści na cztery pory roku: lato, czyli spęd stada z gór, będącą zwieńczeniem całorocznych wysiłków jesień, zabójczą dla stada zimę i wiosnę, porę wykotu. Opisy prac gospodarskich przeplatane są wspomnieniami autora z dzieciństwa i dorosłego życia. Wyłania się z nich obraz skomplikowanych relacji łączących ze sobą 3 pokolenia mężczyzn: dziadka, ojca i syna. Centrum ich świata stanowi farma, ale każdy z nich ma inną wizję jej rozwoju.

"Więź z ziemią, na której żyjemy, rodzi się i umacnia dzięki temu, że wytrzymujemy na niej wszystko, co zsyła na nas przyroda. Dzięki temu jesteśmy doświadczani przez siły natury tak samo jak krzewy górskiej jarzębiny - przygięte do ziemi, potargane i poskręcane. Trwają tutaj mimo wszystko i dzięki temu wszystkiemu. Te doświadczenia kształtują nas, sprawiają, że stajemy się tym, kim jesteśmy."

Opowiada również o swojej ojczyźnie - Krainie Jezior, jej historii, o tym, jak stała się miejscem chętnie odwiedzanym przez turystów. Widzi w nich zagrożenie, bo wraz z rozwojem przemysłu ludzie zmienili podejście do tradycyjnego rolnictwa, niegdyś uznawanego za trzon społeczeństwa, a teraz? Wreszcie, mówi o tym, jak wielką wartość ma dla niego to, co robi. Jak bardzo jest przywiązany do swojej małej ojczyzny.

"Wolność osobista jednego człowieka może się stać przyczyną nieszczęścia drugiego."

Od samego początku byłam zachwycona Życiem pasterza. W końcu znalazłam dowód na to, że Zachód to nie tylko pełne maszyn fabryki, ogromne miasta. Chociaż w całej książce znajduje się jedynie kilka dialogów, a reszta to opisy, nie znudził mnie żaden wątek. Nawet części dotyczące zajmowania się owcami okazały się bardzo ciekawe.

Odebrałam tę lekturę bardzo osobiście, potrafiąc zrozumieć wybory autora, znając opisywane przez niego uczucia z autopsji. Dawno żadna książka nie zrobiła na mnie tak wielkiego wrażenia. Z pewnością wrócę do niej nie raz. Pełna realizmu opowieść o żyjących skromnie mężczyznach, kierujących się przejętym od przodków kodeksem honorowym, jest skarbnicą prostych mądrości. Autor szczerze opowiada o swoim życiu. Polecam wszystkim mieszkańcom wsi, małych miasteczek, ale również wielkich miast - wasze postrzeganie ciężko pracujących na roli ludzi bardzo się zmieni :) Zdziwicie się, kim tak naprawdę jest James Rebanks.

ocena: 6/6 (Wybitna)

Życie pasterza. Opowieść z Krainy Jezior James Rebanks, tytuł oryginału: The Shepherd's Life. A Tale of the Lake District, tłumaczenie Adriana Sokołowska-Ostapko, wyd. Znak 2017, 330 stron