Co denerwuje mnie w książkach?

Ogólnie kocham książki, ale czasem spotykam się z drobiazgami, które mnie denerwują, rzadziej z poważniejszymi błędami, dosłownie doprowadzającymi mnie do szewskiej pasji. Niektóre z nich trudno zauważyć, inne są widoczne gołym okiem. Czasem zastanawiam się, dlaczego wydawcy dopuszczają się takich niedociągnięć. Ale przecież nic nie może być idealne.

Denerwują mnie:

• Literówki, błędy, czasem nawet podwójne spacje, czyli większe niż zwykle odstępy między słowami.  Skoro ja to zauważyłam, jak to się stało, że pracownik wydawnictwa tego nie wyłapał? No cóż, nie wyłapał. Może akurat przeskoczył wzrokiem popijając poranną kawusię.
• O ile punkt wyżej jeszcze toleruję, o tyle nie rozumiem, jak można dopuścić do druku coś takiego: Marekbeznamiętniewkroczyłdoszpitalnejsali. To jedynie przykład, spotkałam się z taką sytuacją w Wiatrodzieju. A ktoś kiedyś mówił, że SQN wydaje idealne książki. Niestety, ostatnio zaczynają się w nich pojawiać błędy.
• Kładę książkę na biurku, a jej okładka odgina się w górę... W tym przypadku twarde okładki mają przewagę nad miękkimi. Jeśli jednak brać pod uwagę ciężar, wygrywają (raczej) te w miękkiej. 
• Otwieram powieść, a jej marginesy wewnętrzne są tak małe, że muszę czytać na zgięciu, albo jeszcze dodatkowo ją naciskać, żeby dojrzeć, co tam jest. Patrz: większość starych książek.
• Łamiący się grzbiet. To wcale nie jest prawda, że można czytać tak, żeby był cały. W niektórych przypadkach to nieuniknione. 
• Dostaję nową książkę, po przeczytaniu wygląda, jakby miała 10 lat i spędziła je w szkolnych bibliotekach. Rogi się rozdwajają (lub roztrajają), są powyginane, okładka jest porysowana. A ja naprawdę o nią dbałam! Przykład: Tajemnica wyspy Flatey Viktor Arnar Ingolfsson.
• Brzydkie okładki. Większość z nas jest wzrokowcami. Żadna promocja, wybitne recenzje nie sprawią, że ludzie będą tysiącami kupować książki, które mają brzydkie okładki. Okej, liczy się wnętrze, ale to nie znaczy że nie trzeba dbać o stronę graficzną....
• Różne wysokości książek. Szerokość da się przeżyć, ale wysokość przy układaniu książek na regale zawsze sprawia mi dużo problemów.
• Czytasz, czytasz, akcja bardzo Cię wciąga, jesteś właśnie w trakcie jakiejś próby, która może się skończyć śmiercią głównej bohaterki (lub z pewnością kogoś innego), a tu nagle brakuje jednej ze stron książki... Przytrafiło mi się to przy okazji Korony w Mroku Sarah J. Maas z biblioteki, podczas bardzo emocjonującego fragmentu akcji.
• Jesteś tak głodny, że nie możesz już wytrzymać. Odkładasz na chwilę książkę, po czym wracasz z herbatą i talerzem kanapek. Tyle że masz do wyboru: albo jeść, albo czytać, bo książka leżąc na płaskim stole i tak się zamyka....
• Irytująca główna bohaterka, nastolatkowie zachowujący się jak dorośli, powieści tak słodkie, że aż robi się niedobrze - np. Tysiąc pocałunków Tillie Cole.

A co Was denerwuje w książkach?

Wpis ma charakter humorystyczny i nie ma na celu nikogo urazić.