Śnieżne ferie w niezwykłym hotelu, czyli "Podniebny" Kerstin Gier (174)

Rok temu na którymś z blogów natknęłam się na recenzję jednej z części Trylogii Czasu Kerstin Gier. Jestem zadeklarowaną okładkową sroką, więc trudno było mi przejść obojętnie obok jej okładki, a po przeczytaniu opinii byłam pewna, że muszę przeczytać całą serię! Chociaż jest ona skierowana do młodzieży, jako poważna, dorosła studentka zakochałam się w przygodach Gwen, dlatego nie zastanawiałam się nawet nad lekturą najnowszej książki tej autorki pt. Podniebny.

W tym przypadku też obudziło się we mnie uwielbienie dla tej okładki, ale dopiero w momencie wyjęcia jej z paczki. Grafiki sugerowały dużą ilość różowego, koloru, którego w takiej ilości zwyczajnie nie trawię. Dlatego mój zachwyt był tym większy, kiedy okazało się, że książka jest fioletowa. Zanim zaczęłam ją czytać, spędziłam dużo czasu podziwiając umieszczone na okładce szczególiki i zastanawiając się, jak będą one połączone z fabułą. Za każdym razem zabierając się do tej lektury przyglądałam się jej jeszcze raz, odkrywając coś nowego. 

Akcja powieści przenosi nas do położonego w górach hotelu, gdzie poznajemy główną bohaterkę - Fanny Funke, użerającą się z dziećmi praktykantkę pracującą w hotelu. Polubiłam tę dziewczynę, bo jest pogodna, wszędzie jej pełno, a poza tym ma pewien uroczy zwyczaj związany z oswojonymi ptakami. 

"To ta masa książek odstrasza ludzi. [...] Ogarniają ich wyrzuty sumienia, kiedy widzą, jak mało  do tej pory przeczytali."

Podniebny jest lekką, przyjemną lekturą, bardzo dobrze mi się ją czytało. Mogłam przy niej odprężyć się i odpocząć, skupiając się na poznawaniu poszczególnych gości hotelowych, a także wielkiego budynku, za przewodniczkę mając Fanny. Dużą zaletą powieści jest obecne tu poczucie humoru - wiele razy reagowałam na przedstawione sytuacje głośnym śmiechem.

Niestety podczas czytania pierwszych 300 stron nie odstępowało mnie poczucie, że akcja powieści nigdzie nie zmierza, a następujące po sobie wydarzenia dosyć mało wnoszą. Dopiero przez ostatnie 100 stron, kiedy całość mocno przyspiesza, mamy do czynienia z czymś na kształt thrillera dla młodzieży. W tym momencie bardzo trudno odłożyć Podniebny na dłużej.  Jedyne, co można zrobić, to doczytać do końca. 

W książce dla młodzieży nie może zabraknąć wątku miłosnego - budowanie napięcia między bohaterami podobało mi się, nie obyło się też bez momentów pełnych emocji. Ale spokojnie, wszystko to w wersji dla nastolatków!  Przy okazji znalazłam w tej powieści bardzo ładną przenośnię miłości.

"Powiedział pan, że nikt nie może odebrać człowiekowi domu, jeśli dom nosimy w sobie. I że każdy nosi w sobie wszystko, co potrzebne, aby wszędzie móc być szczęśliwym."

Kerstin Gier w swojej najnowszej książce opisała pełen osobliwości hotel, dobrze kreując główną bohaterkę i jej otoczenie. Podniebny nie dorównuje Trylogii Czasu, jednak można przy nim przyjemnie spędzić czas, odpocząć i pośmiać się, wspomnieniami wracając do czasów prawdziwie śnieżnych zim. Polecam fanom autorki i młodszym czytelnikom, którzy nie zwrócą uwagi na niedociągnięcia fabularne, ciesząc się śmiesznymi sytuacjami. Warto mieć ją na swojej półce ze względu na zachwycające wydanie, które będzie zdobić biblioteczkę i szybko się nie znudzi. A jeśli nie znacie jeszcze tej autorki, czym prędzej zabierzcie się za historię przygód Gwen na którą składają się: Czerwień rubinu, Błękit szafiru i Zieleń szmaragdu.

ocena: 6/10 

Dziękuję Wydawnictwu za przepiękny egzemplarz książki!

Podniebny Kerstin Gier, tytuł oryginału: Wolkenschloss, tłumaczyła Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska, wyd. Media Rodzina 2018, 436 stron, 1/1